Mama,

We waren je graag nabij
Om te leren hoe het moest en hoe je het wilde
Je daden werden gezien, je stem verstilde
Het was fijn
Om met jou op theater te zijn
En nu is dat ineens voorbij

De strijd was bitter, lang en zwaar
En niet te winnen
Vandaar je moedig gebaar
Om aan de andere reis te beginnen

Wij kennen geen leven zonder jou
En ook jouw pas is nog onbetreden
We gunnen onszelf een tijd van rouw
En denken vol liefde aan ons verleden

Belle en Fie Cornelis- 25-02-24